Ons appartementje en mijn stage!

Inmiddels ben ik al weer een week hier en het voelt alsof ik hier al maanden ben, ik mis jullie ontzettend, maar het gaat helemaal prima met me!

Vorige week hebben Char en ik vooral veel leuke dingen gedaan (bioscoop, wezen stappen, dierentuin, marktjes bezocht etc.), gechilled en genoten van de ZON(!) Daarnaast zijn we vooral op zoek geweest naar een leuk appartement en we hebben een geschikt appartement gevonden.

Ik ben echt zo blij met dit appartement, het heeft alles wat Char en ik zo’n beetje wilden. Het is een gemeubileerd appartement met een grote slaapkamer en woonkamer, de badkamer heeft een jacuzzi (even ter attentie, dit is NIET de reden waarom we dit appartement gekozen hebben) en zelfs een slaapkamer voor logees! Dus mensen, iedereen kan blijven slapen (en chillen chillen chillen in het bubbelbad :P)! Het appartement ligt in een super rustige en mooie wijk tegenover een heel groot park, waar ook nog eens veel Europeanen wonen. We hebben zelfs een Nederlandse bovenbuurman! Het is vlakbij m’n stage, met de metrobus ben ik er binnen 20 minuutjes. Bovendien wonen we vlakbij La Condesa, waar alle restaurantjes, barretjes en uitgaansgelegenheden te vinden zijn. We gaan donderdag of vrijdag verhuizen, ik kan echt niet wachten om eindelijk mijn eigen stekkie te hebben! Bij Char hele tijd in huis zitten is ook niet echt wat, ook al zorgt iedereen echt zo goed voor me!

Maargoed dat over het appartement…… nu over mijn stage! Maandag moest het dan gebeuren, mijn eerste stagedag. De hele week ben ik er niet mee bezig geweest, totdat het zondagnacht was. Ik heb bijna de hele nacht wakker gelegen, om 1 uur dacht ik dat het al 6 uur was en wou ik al opstaan, pure zenuwen! Ik loop stage van 9 tot 4, dus dat zijn best relaxte tijden en ik krijg ook nog een beetje stagevergoeding. Vanaf Chars huis is het ongeveer 45 minuutjes rijden, maargoed, dat is ZONDER verkeer. We zijn om 7 uur vertrokken van Chars huis en je raadt het al, IK KWAM TE LAAT! We hebben er gewoon langer dan 2 uur over gedaan, is niet normaal dat verkeer hier, word je echt niet goed van! Ik was zo zenuwachtig, maar toen ik op het kantoor aankwam bleek al snel dat ik niet de enige die te laat was. Mijn supervisor was nog druk met telefoontjes, dus die liet me ook nog een half uur wachten. Het bedrijf zag er wel leuk uit, we zitten in het Penthouse en hebben wel een aardig uitzicht. Het bleek al snel dat mijn lerares contact had gehad met iemand anders van het bedrijf, want de supervisor wist weinig over mij. Ik moet ook zeggen dat ik wel een andere introductie had voorgesteld. Ik zat namelijk met allemaal vragen, maar ze liet mij het gebouw zien,stelde me aan iedereen voor, zette me achter een pc en zette me aan het werk. Ik moest een document vertalen in het Engels en de alle Mexicaanse pesos in USA dollars zetten, dat had ik binnen 1,5 uur wel af. Daarna vroeg ik aan haar wat ik kon doen, ze stuurde mij bijna hetzelfde document en zei dat ze me zou uitleggen wat ik moest doen. Maar voor ik het wist, was ze weg en had ik dus geen reet te doen. Ik heb dat document uiteindelijk ook maar vertaald en daarna had ik niks meer te doen, mijn supervisor was weg en niemand kon het ook wat schelen wat ik aan het doen was. Ik begon me echt zo te vervelen en heb het document nog maar een keer doorgelezen en wel 10.000 keer mijn email gecheckt. Ik ben maar naar een andere kerel toe gestapt, of hij nog iets voor me had wat ik kon doen, dat stelde ook niet veel voor.
Daarnaast was mijn supervisor geen één keer naar me toe gekomen om te vragen hoe het ging, of dat ze misschien kon helpen, niemand eigenlijk en eerlijk gezegd vond ik dat niet zo leuk. De mensen daar waren bovendien sowieso niet heel sociaal (misschien dachten ze wel hetzelfde over mij hoor), op mijn baas na, lekker ding trouwens! ’S Morgens om 6 uur had ik 1 of andere fruitsalade gegeten en dat was het, mijn maag maakte de vreemdste geluiden en rond 2 uur werd er nog niet gegeten. Ik had natuurlijk kunnen weten dat Mexicanen rond 3/4 uur uitgebreid gaan eten. Toen zij bijna allemaal weg waren om te “lunchen”, zat ik mijn boterhammetje te eten wat werkelijk niet te eten was, maar heerlijk smaakte omdat ik echt uitgehongerd was. (Dit klinkt zieliger dan het is hoor). Na mijn boterham was het weer tijd om me te gaan vervelen en ik vond het heel asociaal, maar ik vroeg of ik mocht gaan terwijl het eigenlijk nog geen tijd was. Dat mocht ook nog! Pff, wat was ik blij toen Char op mij stond te wachten. Wat een kl*tedag zeg, toch was ik erg optimistisch, het was tenslotte mijn eerste dag, dus alles kon nog veranderen.
Mijn tweede stagedag, weer om 6 uur eruit, het drama begon weer, verkeer, verkeer en nog eens verkeer. Dit keer kwam ik WEER te laat, morgen toch maar iets eerder weggaan. Al moet ik zeggen dat ik één van de eerste was die vanmorgen arriveerde op mijn stage. Ik ben allang blij dat Char me helemaal wil brengen! Wat moet ik toch zonder hem hè? Met hoop dat het vandaag een betere dag zou worden vroeg ik aan mijn supervisor wat ik kon doen. Zij gaf me een project wat ik moest doornemen, dat klonk al een stuk interessanter. Om 10 uur kwam er een meisje die daar ook stage loopt en we hebben echt de hele dag aan dit project gewerkt. De enquête met bijbehorende vragen moesten in een speciaal programma worden gezet (voor diegenen die bekend zijn met het programma, het heet SNAP) en op een soort van klein computertje waar vervolgens de enquêtes mee gehouden worden. Deze dag was stukken beter, ik voelde me in ieder geval nuttig en had in 1 dag al een hoop geleerd. Het meisje die me hielp was aardig, dus eindelijk ook een beetje sociaal contact binnen het bedrijf.Toch zat ik alsnog vandaag m’n boterhammetje te eten in m’n eentje terwijl iedereen waarschijnlijk overheerlijk aan het “lunchen” was..........dus op zoek naar een lunchpartner en ik ben tevreden!

Bueno...ik heb nu al zin in weekend! En ik heb ook nog eens leuk nieuws, mijn ouders, mn zusje en haar vriendinnetje hebben een vlucht geboekt, ze komen me opzoeken! Het is natuurlijk geweldig om mijn leven hier een beetje te delen met hen!

Take care iedereen! Ik hoop snel weer wat van jullie te horen!
Liefs Sannn

P.S. Mijn Mexicaanse mobiele nummer is: 00525540616579!